زندگینامه ابوالقاسم فردوسی

در جشن هزاره فردوسي كه به سال ۱۳۱۳ شمسي برگزار شد، سخن شناسان، نويسندگان و متفكران بزرگ ايران و جهان شركت داشتند. به نظر همه اين بزرگان، شاهنامه فردوسي در رديف سه مجموعه بزرگ آثار ادبي جهان، يعني ايلياد “هومر” ،كمدي الهي “دانته” و مجموعه آثار”شكسپير” قرار گرفت و چهارمين اثر بزرگ جهاني شناخته شد.

يكي از شركت كنندگان در اين مراسم، پروفسور “برتلس” داشمند بزرگ روسي بود. همو كه شاهنامه چاپ مسكو با همت و كوشش او فراهم آمده و به جهانيان عرضه شده است . اين دانشمند بزرگ مي‌گويد: “مادامي كه در جهان، مفهوم ايران و ايراني وجود داشته باشد، نام پر افتخار شاعر بزرگ، فردوسي هم جاويد خواهد ماند. چرا كه فردوسي تمام عشق سوزان خود را وقف سربلندي وطن خود ايران كرد. اين حكيم دانشمند، شاهنامه را با خون دل نوشت و با اين بهاي گران، خريدار احترام و محبت ملت ايران و همه مردم جهان گرديد.”
فردوسي، تاريخ و افسانه و انديشه‌هاي بلند را در هم آميخت و كتابي فراهم آورد كه به قول خودش كاخي بلند و بي‌گزند است. در ميان تمامي شاهنامه، داستانهاي آن موثر‌تر، باارزش‌تر و دلنشين‌تر از قسمتهاي تاريخي آن است. باز به گفته اكثريت سخن شناسان و نويسندگان، در ميان اين داستانها، چند داستان از همه با شكوهتر و بي‌نظيرتر است.
داستان ضحاك و فريدون – داستان زال، رودابه و رستم – داستان سياوش – داستان سهراب و داستان رستم و اسفنديار از اين جمله است.
در اين داستانها عناصري همچون، پيام، در ونمايه و شخصيت، آنچنان بزرگ و جاوداني است كه به زمان و مكان محدود نمي‌شود و در هر دوره و هر مكاني، تازه، نو و گيرا است. اين آثار از نظر داستاني به جديدترين تكنيكها و شيوه‌هاي داستان‌سرايي پهلو مي‌زند و توصيف‌ها و تعابير آنچنان استادانه است كه تا ابد جاويد و ماندگار خواهد بود.